Przy zaburzeniach metabolizmu kwasu moczowego, które są dziedziczone, mogą pojawiać się gwałtowne napady. Zanim to jednak nastąpi, choroba nawet przez 20-30 lat może nie dawać żadnego znaku.
Dna moczanowa jest chorobą przewlekłą. Najczęściej przytrafia się mężczyznom, którzy ukończą 40 lat. Jej przebieg jest z reguły bardzo gwałtowny.
Objawy dny moczanowej
Zaczyna się od bólu jednego stawu, czasami nawet kilku. Ból jest największy zwłaszcza podczas odpoczynku, przede wszystkim nocnego. Stawy mogą się też zaczerwienić, czasami są też sztywne. Niekiedy pojawia się również gorączka, ale może też to być nadciśnienie tętnicze, a nawet wysoki cholesterol. Zwiększa się poziom cukru we krwi, występują zaburzenia nerek. U niektórych pacjentów pierwszy ból pojawi się przy dużym palcu u nogi. To najczęściej spotykany rodzaj dny moczanowej, zwany podagrą. Nie oznacza to jednak, że ból nie może pojawić się również w innych stawach. Może atakować wszystkie kończyny.
Jeden atak bólu trwa od kilku godzin do kilku dni i powtarza się w coraz krótszych odstępach czasu. Początkowo wygasa nawet bez leczenia, ale trzeba pamiętać, że może pojawiać się coraz częściej.
Przyczyny dny moczanowej
Podstawową przyczyną jest wyższe stężenie kwasu moczowego w ustroju. Zazwyczaj wpływa na to zwiększona podaż puryn w jedzeniu, postępujący rozpad kwasów nukleinowych czy upośledzone wydalanie kwasu moczowego przez nerki. Kiedy kwasu moczowego we krwi jest więcej? Ma na to wpływ wiele chorób. Od niewydolności oddechowej po zawał serca. Dna moczanowa częściej atakuje również palących papierosy, nadużywających alkoholu, używających leki moczopędne czy podejmujących zbyt gwałtowny, albo obciążający wysiłek fizyczny.
Przebieg dny moczanowej
Choroba może rozpocząć się nawet u dzieci – zwłaszcza jeśli została ona odziedziczona. Nie oznacza to wcale, że już wtedy da się ją zdiagnozować, dopiero u dorosłych pojawiają się objawy. Zazwyczaj zapalenie pojawia się w okolicach dużego palca stopy. Staw śródstopno-paliczkowy zaczyna puchnąć, zaczerwienia się, a w jego obrębie można wyczuć zwiększoną temperaturę. Mogą też pojawić się problemy z poruszaniem. Skóra zaczyna się łuszczyć.
Kolejnym etapem są zmiany w nerkach, a potem zaczyna się tzw. dna przewlekła, która pojawia się po kilku latach choroby. Wtedy zapalenie ma już wielostawowy charakter, nerki tracą wydolność, zaczynają występować guzki dnawe, które można zlokalizować w małżowinach usznych, tkankach okołostawowych i torebkach stawowych. Jeśli złogi moczanowe zostaną pozostawione same sobie, możemy być pewni powikłań. Mogą one być bardzo poważne – od złamań, przez usztywnienia stawów, degenerację struktury stawowej po trwałe zniekształcenia. Stawy mogą się wręcz rozpaść, a jeszcze częściej dochodzi do rozległej osteolizy w ich obrębie.
Dnę moczanową leczy się lekami, które zmniejszają stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi.
Najgorsze jest to, że dny moczanowej praktycznie nie da się zdiagnozować w stadium, kiedy choroba jeszcze sama nie postanowi się całkowicie ujawnić. Dlatego trzeba być czujnym jeśli ktokolwiek z rodziny miał dnę moczanową, bo może się okazać, że z niczego sobie nie zdajemy sprawy, a też jesteśmy chorzy i to wcale nie jest dobra wiadomość, bo nawet jak uda się zdiagnozować chorobę, to potem niewiele można zrobić oprócz leczenia objawowego.