Zespół cieśni nadgarstka

5/5 - (1 Głos)

To choroba cywilizacyjna, która występuje u około 1% ludzi. Znacznie częściej u kobiet, niż mężczyzn. Dla jej występowania nie ma jednak znaczenia wiek, ale zachorowalność zwiększa się znacznie zwłaszcza po skończeniu 50 lat.

Choroba dotyka najczęściej dłoni dominującej. Polega na mechanicznym uciśnięciu nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Powstaje gdy praca nadgarstkiem jest wykonywana bez podparcia łokci. Warto więc zadbać o prawidłową pozycję przy komputerze, ale także podczas prac wymagających ruchów dłoni – zwłaszcza często powtarzających się.

Zespół cieśni nadgarstka pojawia się też u cukrzyków, zmagających się z chorobami nerek, stawów, otyłością, alkoholizmem i kobiet w ciąży. Często towarzyszy sportowcom – grającym w tenisa, squasha i badmintona. Dowiedziono również, że powstaje, gdy nasz organizm jest narażony na długotrwałe wibracje – choroba często pojawia się u operatorów młotów pneumatycznych.

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka

Rozwój zespołu cieśni nadgarstka jest wprost związany z anatomiczną budową stawów nadgarstkowych, które składają się z ośmiu kości, połączonych więzadłami. To one wpływają na tzw. kanał nadgarstka, przez który prowadzą nerwy, naczynia i ścięgna mięśni zginających palce. Jeśli ścięgna zostaną przeciążone, pojawia się na nich obrzęk, co powoduje zwężenie tego kanału. Wszystkie struktury w kanale zostają więc ściśnięte, a najbardziej dokuczliwy jest ucisk na nerw środkowy. Odżywianie nerwu zostaje zahamowane, pojawia się zasinienie i inne objawy.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

Na początku trudno je rozpoznać. Podczas ruchu pojawia się jednak ból, który może nasilać się także w nocy. Początkowo na jego wystąpienie ma wpływ uniesienie ręki, ale w kolejnych fazach także podczas odpoczynku może być intensywny. Promieniuje nawet do barku, a brak czucia pojawia się też w plecach. Może też wystąpić mrowienie w okolicach palców. Przede wszystkim jednak bardzo słabną mięśnie dłoni. Nie tylko nie można otworzyć słoika, ale nawet pisanie na klawiaturze może sprawiać kłopoty. Z ręki wypadają szklanki czy długopis. Jedynie mały palec nigdy nie drętwieje.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

Na początku podaje się witaminy – głównie witaminę B6 – oraz leki przeciwzapalne. Jednocześnie należy rozpocząć rehabilitację. Fizykoterapia powinna pomóc, ale jeśli się tak nie stanie, należy unieruchomić nadgarstek w pozycji uniemożliwiającej ucisk nerwu. Pod żadnym pozorem nie można też wykonywać ruchów, które spowodowały dolegliwości. Wtedy objawy mogą nie mijać i jedynym wyjściem będzie operacyjne uwolnienie nerwu.

Zapobieganie zespołu cieśni nadgarstka

Najważniejsze jest to, by pamiętać o podstawowych zasadach podczas uprawiania sportu i w pracy. Dłonie i nadgarstki powinny być dobrze rozgrzane przed każdym większym lub długotrwałym wysiłkiem. Niezbędne są także przerwy, które pozwolą rozluźnić rękę i dadzą jej wypocząć. Nie zawsze da się tak zrobić, ale jeśli to tylko możliwe, warto zminimalizować powtarzalne ruchy nadgarstka. Należy więc tak przygotować stanowisko pracy, by dopasować wysokość fotela do blatu biurka i zadbać o oparcie dla łokcia podczas pracy. Wtedy mięśnie dłoni nie są narażone na takie obciążenia.




Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

+ 48 = 58