Ortopedico

Nogi ustawione w kształt litery „X” mogą być wskazówką występowania koślawości kolan. Można z nią walczyć poprzez gimnastykę korekcyjną, a także ograniczenie złych nawyków – siadania po turecku i między piętami, ale też długich spacerów.

Koślawość kolan jest zaburzeniem, podczas którego oś podudzia zostaje przesunięta na zewnątrz względem osi uda. Z powodu szerokości miednicy wadę tę częściej obserwuje się u kobiet, niż mężczyzn. Z reguły już w wieku dziecięcym da się to zauważyć. Zaburzenie pogłębia się wraz z szybkim rozwojem organizmu, który czasami wpływa na przeciążenie układu kostnego.

Schorzenie może zostać ocenione przez lekarza poprzez pomiar odległości pomiędzy kostkami przy wyprostowanych oraz złączonych nogach. Jeśli jest to cztery-pięć centymetrów, to koślawość jest nieznacznego stopnia. Większy odstęp to już koślawość dużego stopnia. W obu przypadkach należy jednak niezwłocznie rozpocząć obserwację.

Przyczyny koślawości kolan

Koślawość z reguły jest wrodzona. Można ją zaobserwować już u niemowlaków. Nierówny wzrost kończyn może sprzyjać koślawości. Zaburzenia mogą też być spowodowane poprzez chorobę Pageta, rozmiękanie kości lub krzywicę. Ale koślawość może pojawić się nawet wtedy, gdy dolna część kości udowej lub górna część kości piszczelowej nie zrosła się właściwie po złamaniu. Może ją też spowodować reumatoidalne zapalenie stawów, a nawet przeciążenia nóg i mięśni czy choroba zwyrodnieniowa.

Z reguły koślawość kolan można zdiagnozować u dzieci w wieku 3-4 lat. W tym wieku mięśnie i więzadła są bowiem jeszcze za słabe w odniesieniu do szybkiego wzrostu. Schorzenie może też być następstwem innego – płaskostopia – co widać zwłaszcza w pozycji stojącej. Gdy choroba nie jest leczona i się rozwija, mogą występować nawet problemy z chodzeniem. Kroki są niezgrabne, chory łatwo się też męczy, bo jego mięśnie i więzadła nie są wydolne.

Zmagający się z koślawością często podświadomie stają w rozkroku, obciążając przy tym wewnętrzne brzegi stopy. Prowadzi to do zaburzeń w kształtowaniu łuków stopy, mogą one się zapadać, tworząc płaskostopie. Jest to częstsze u osób, które mają obniżone napięcie mięśniowe.

Leczenie koślawości kolan

Najczęściej jest ono zachowawcze, bo najważniejsze jest to, aby nie doszło do pogłębienia się wady. Nie wolno więc siadać pomiędzy piętami, stawać w rozkroku, siadać po turecku, a nawet zbyt długo spacerować. Należy też walczyć z płaskostopiem poprzez odpowiednio dobrane ćwiczenia i rehabilitację. Poleca się również zastosowanie wkładek do butów. Istotne jest także pozbycie się ewentualnej nadwagi oraz uprawianie sportu. Przy tym schorzeniu najbardziej skuteczne będzie pływanie kraulem, a także gra w piłkę nożną, jazda na rowerze oraz jazda konna. Unikać należy natomiast jazdy na nartach, rolkach oraz łyżwach.

W najbardziej posuniętych stadiach choroby można zastosować aparaty ortopedyczne. Z reguły są to szyny korekcyjne, które zakłada się na noc, albo specjalne aparaty, które odciążają stawy kolanowe. Jeśli to nie pomaga i wada jest coraz większa, przeprowadza się operację. Polega ona na przecięciu kości oraz ustawieniu ich we właściwym kształcie. Cały czas stosowana powinna być również jednoczesna rehabilitacja.