Ortopedico

Jest to jedna z tzw. chorób cywilizacyjnych, która nazywana jest też „koślawym paluchem”. Najczęściej dotyka ona kobiet, które chodzą na obcasach, ale prowadzą mało aktywny tryb życia.

Wysokie obcasy, a do tego przybranie na masie często są przyczyną halluksów. Stopy przyjmują bowiem w nich nienaturalną pozycję i przystosowane do przenoszenia dużych ciężarów łuki stóp nie mogą pracować prawidłowo. Deformowany jest przez to paluch, który odbiera dużą część obciążeń. Śródstopie się poszerza, a łuk poprzeczny stopy zostaje obniżony. O halluksy jeszcze łatwiej, gdy but jest szpiczasty, co dodatkowo zaburza biomechanikę stóp. Przy prawidłowym stawianiu stopy, przenoszony ciężar rozkłada się bowiem na trzy punkty podparcia: piętę oraz pierwszą i piątą kość śródstopia, czyli początek palca małego i dużego. Gdy powstają halluksy, duży palec nie może już przyjmować tak wielkiego obciążenia, osłabione zostają mięśnie stopy i pojawiają się kłopoty z jej stabilizacją.

Przyczyny powstawania halluksów

Kobiety mają słabszą niż mężczyźni budowę mięśniowo-więzadłowo-stawową stopy. Ale nie tylko to wpływa na rozwój halluksów. Także pierwsza kość śródstopia ustawiona jest szpotawo. Do tego wiele kobiet ma nieproporcjonalnie długi duży palec stopy. Łatwiej też o halluks mając stopę płasko-koślawą, a także reumatoidalne zapalenie stawów czy przebyte urazy stopy. Objawy halluksa to przede wszystkim ból w stawie śródstopno-paliczkowym palucha oraz widoczne gołym okiem deformacje w ustawieniu palucha. Ostatnią fazą jest narastanie bolesnych modzeli.

Leczenie halluksów

Metodę leczenia powinien określić ortopeda. Na początku z reguły stosuje się leczenie zachowawcze. Często wystarczy bowiem zlikwidować wszystkie halluksotwórcze zachowania: zmienić buty, a na noc zakładać specjalne aparaty korekcyjne, pozwalające prawidłowo ustawić stopę. Zalecane są też odpowiednie ćwiczenia, które odciążają stopę, by nie pozwolić na dalsze deformacje. Walkę z bólem można zacząć od moczenia stóp w wodzie z solą. Przy zapaleniu kaletki warto dołączyć leki przeciwzapalne i przeciwbólowe.

Jeśli leczenie zachowawcze nie będzie skuteczne – co zdarza się stosunkowo często – zaleca się leczenie operacyjne. Stosuje się je przede wszystkim u osób, które nie potrafią wyzbyć się nawyków prowadzących do deformacji palucha i – mimo leczenia zachowawczego – deformacja się pogłębia. Czasami na leczenie zachowawcze halluksa jest też po prostu za późno, bo na poradę specjalisty decydujemy się, gdy jest on już pokaźny. Podczas operacji można usunąć nadmiar tkanki, albo skorygować całą kość i jej ustawienie.

Paluch sztywny

Innym rodzajem halluksa jest powstały w wyniku urazu mechanicznego. Nazywa się go paluchem sztywnym. Najczęściej pojawia się po uderzeniu w twardą powierzchnię lub zbyt mocnym przyciśnięciu do niej stopy. Objawia się to ostrym bólem w podstawie palca, a także jego sztywnością. Wpływa też na ograniczenie ruchu, ale palec nie ustawia się koślawo, jak w przypadku klasycznego halluksa. Paluch sztywny przytrafia się głównie mężczyznom.