Ortopedico

Gdy pasma włókniste rozcięgna dłoniowego zaczynają włóknieć, dochodzi do przykurczu Dupuytrena. Najczęściej przykurcz dotyka palców małego i serdecznego. Choroba może przez wiele lat powodować zamykanie się dłoni.

Dłoń porusza się dzięki sile mięśni oraz współpracujących z nimi ścięgien. Struktura anatomiczna obejmuje także nerwy oraz naczynia, które wzajemnie się uzupełniają. Ich naturalną ochronę stanowi skóra i tkanka podskórna, a także rozcięgno dłoniowe, dzięki któremu ręka może prawidłowo funkcjonować.

Objawy przykurczu Dupuytrena

Przykurcz palców spowodowany może być włóknieniem pasm włóknistych rozcięgna dłoniowego. Nazywane jest to przykurczem Dupuytrena. W największej liczbie przypadków dotyka on palca małego oraz serdecznego. Przykurcz nie objawia się jednak tylko w problemach z rozcięgnem dłoniowym, ale atakuje też pozostałe elementy łączno-tkankowe w dłoni. Wiele zależy od tego gdzie dokładnie znajduje się proces bliznowacenia oraz jak bardzo jest rozległy i zaawansowany. Przykurcz może rozwijać się przez wiele lat, a szczyt zachorowalności wypada między 40 a 70 rokiem życia.

Przyczyny przykurczu Dupuytrena

Na obecnym poziomie wiedzy medycznej przyczyny występowania tego schorzenia nie są jeszcze jednoznacznie poznane. Dlatego też leczenie nie zawsze jest takie same. Wiadomo jedynie, że w pewnym stopniu skłonność do przykurczu można dziedziczyć. Częściej też pojawia się u osób, które zmagają się z padaczką oraz cukrzycą. Na jego występowanie spory wpływ ma też przebyty wcześniej zawał serca. Nie wiadomo wciąż jednak czy zmiany są częścią zespołu „ręka-bark” czy równie często występują samoistnie. Na pewno jednak pojawia się też przy urazach oraz po przeciążeniach ręki.

Przebieg choroby

Chorobę można podzielić na okresy, które różnią się objawami. Zaczyna się od zgrubień na dłoniowej stronie ręki, które na szczęście nie są bolesne i nie mają żadnego wpływu na to jak działa ręka. Potem jednak następuje zwłóknienie zgrubień i pociągania głębokiej warstwy skóry. Pojawiają się więc blizny na dłoniach, które są całkowicie nieelastyczne i sprawiają, że palce się przykurczają. Zaczyna się od palca czwartego, potem kolej przychodzi na pierwszy, piąty, trzeci i drugi. W ostatniej fazie dłoń może się nawet całkowicie zamknąć, a palców nie daje się wyprostować. Możliwe jest także uczucie mrowienia, zaburzenia czucia oraz zdrętwienie ręki, a zajęta przykurczem dłoń ma inną temperaturę, niż reszta ciała.

Leczenie przykurczu Dupuytrena

Z reguły stawia się na leczenie operacyjne. Najpierw jednak warto rozmiękczyć ścięgno przez metody fizykoterapeutyczne – ultradźwięki, jonoforezę z hydrokortyzolu czy okłady cieplne na dłoń. Należy również stosować masaż i kinezyterapię, które warto kontynuować także po operacji.

Sama rehabilitacja tylko w początkowej fazie choroby może spowolnić jej rozwój. Niezbędne będzie jednak wycięcie zbliznowaciałego rozcięgna dłoniowego. Powinien wykonać je doświadczony chirurg, bo operacja wymaga sporego doświadczenia, by uniknąć powikłań. Wśród nich dojść może do uszkodzenia nerwu pośrodkowego lub łokciowego, co może skończyć się nawet utratą czucia w palcach. Zdarza się również, że po zabiegu powstaje krwiak, albo zakażenie pooperacyjne. W takich przypadkach dojście do pełnej sprawności znacznie się wydłuży.